God is mijn Helper

Beste Parochianen en Vrienden,

Zondag komen we via de Evangelielezing in contact met enkele persoonlijke vrienden van Jezus: Martha, Maria en Lazarus. Deze laatste is ernstig ziek en zijn twee zussen sturen mensen naar Jezus om hem ervan op de hoogte te stellen. Bij het horen van dit bericht sprak Jezus: “Deze ziekte voert niet tot de dood, maar is om Gods glorie, opdat de Zoon Gods er door verheerlijkt moge worden.” (Joh.11) Een hoopvolle reactie, maar wat kunnen wij – mensen – ons hierbij voorstellen?

Ook de mensen in Jezus’ tijd zullen hiermee hebben geworsteld. Sommigen concluderen dat Jezus te laat heeft gehandeld en misschien ook wel te weinig heeft gedaan om op tijd bij zijn stervende vriend te zijn. Lazarus is immers bezweken en gestorven. Vanuit het geloofsperspectief echter, verloopt alles nog steeds volgens Gods plan. Nu gebleken is dat Lazarus echt is gestorven zou aan het licht kunnen treden wie de Messias is en wat Hij betekent voor hen die in Hem geloven. Zoals de prefatie van deze zondag samenvat: “Jezus heeft zich een waarachtig mens getoond toen Hij, diep ontroerd, weende om Lazarus, zijn vriend, maar ook God van eeuwigheid toen Hij hem deed opstaan uit het graf.”

Lazarus betekent: ’God is mijn helper’. Wat zijn naam betekent, ervaart hij in het diepst van zijn menselijke nood. Hulpeloos verloren in de eenzaamheid van de koele dood, hoort Lazarus zijn naam uit de mond van Jezus, die hem opwekt uit de dood. Geloof je dat Hij ooit onze naam zal roepen en tot ons dat leven gevend woord zal spreken: “Ik ben de verrijzenis en het leven; wie in Mij gelooft zal leven…? Als we dit geloven, mogen we met Martha zeggen: “Ja, Heer, ik geloof vast, dat gij de Messias zijt, de zoon Gods, die in de wereld komt.”

Lezen wij hier woorden van bemoediging in deze verschrikkelijk tijd waarin de dood in vele vormen om zich heen slaat? Worden wij aangemoedigd om te geloven dat God ons niet in de steek laat? Helper wil Hij zijn met hen die strijden tegen het Corona-virus, met de zieken, met mensen in de geneeskundige zorg, de verpleging en de publieke dienstverlening. Laten ook wij hen door onze positieve aandacht en ons gebed tot steun zijn. Volgende week op palmzondag zal ik – in een lege kerk – de palmtakken zegenen want het is Palmpasen. Deze groene takken voeden de hoop in ons dat door lijden en zelfs door dood, er altijd uitzicht is op leven. In aanloop naar de Goede Week blijf ik met u verbonden in Christus en bid met u om Gods zegen.

Met vriendelijke groet,

Jacques Quadvlieg, pastoor